Bir gençlik düşüydüm ben. Zarlarım gelmemeye atılı.

Arkamdan yapılan sağlamaların birbirini tutmayan sonuçları.

Derin bir hayal kırıklığı ruhum. Bedenim aksak tenim kül rengi.

Ben heves edilen her şeyin uğurlandığı sonsuz durak.

Ben son müşterisi dün ölmüş bir mezra kıraathanesi.

Ben olmamış Kahraman emeklisi.

Akşamları bütün güneşler benim odamda batar.

Kitaplarımın arasına, geride kalanları sokuştururum.

Bütün intihar teşebbüsleri yattığım yerde sonlanır.

İçimde artık sorulacak soru kalmayaşının hüznü.

Ben, oturduğu yerde gelmeyecek vahiyler bekleyen,

Ben, herkesin eyvallah dediği gün doğumunu reddeden.

Ben bir ıskalanış,

Ben, boşa geçmiş bir ömür,

Ben, kimseden bir şey ummadan, kabus kovalayan.

Ben bütün yanılgıların taksim edildiği maksen.

Ben duruş ve hiç değiştirmeden o duruşu bekleyen bir oda sfenksi.

Atılamayan çığlık.

Ev fazlası, park artığı bir laf, uzayıp giden.

Bir yaşlılık hayaliydim ben, gelmeyen...